بدون نور خورشید، ویتامین D که منبع طبیعی یکی از هورمون های ضروری بدن ما به ویژه برای استخوان ها، فراهم نمی شود. اما بر اساس تحقیقات جدید دانشگاه استرالیای جنوبی، کمبود این ماده مغذی ضروری، تنها به استخوانهای شما آسیب نمیزند، بلکه سلامت قلبی شما را نیز ممکن است به خطر بیاندازد.
در اولین مطالعه از نوع خود، محققان مرکز UniSA استرالیا برای سلامت دقیق درSAHMRI ، شواهدی ژنتیکی از نقش کمبود ویتامین D در ایجاد بیماریهای قلبی عروقی شناسایی کردند.
این مطالعه که در مجله ی قلب اروپا منتشر شده است، نشان داد که افراد مبتلا به کمبود ویتامینD ، بیشتر از افرادی که سطح طبیعی ویتامینD دارند، از بیماری قلبی و فشار خون بالاتر رنج میبرند. برای شرکت کنندگان با کمترین غلظت، خطر ابتلا به بیماری قلبی بیش از دو برابر کسانی بود که غلظت ویتامین D در بدن آنها طبیعی و کافی بود.
بیماری های قلبی عروقی(CVDs)،عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند و تخمین زده می شود که سالانه 17.9 میلیون نفر جان خود را به دلیل این بیماریها از دست می دهند. در استرالیا، CVD علت شماره ی یک مرگ و میر است و هر سال پنج میلیارد دلار برای اقتصاد استرالیا هزینه دارد که بیش از هر بیماری دیگری است.
غلظت های پایین ویتامینD ، در بسیاری از نقاط جهان رایج است، داده های به دست آمده ازبیوبانک انگلستان نشان می دهد که 55 درصد از شرکت کنندگان سطوح پایین ویتامینD (کمتر از 50 نانومول در لیتر) و 13 درصد کمبود شدید ویتامین D(کمتر از 25 نانومول در لیتر) دارند.
حدود 23 درصد از مردم استرالیا، 24 درصد از مردم در ایالات متحده و 37 درصد از مردم در کانادا سطح ویتامینD ، پایینی دارند.
محقق ارشد این پژوهش، پروفسور Elina Hyppönen از UniSA می گوید: درک نقش کمبود ویتامینD ، در سلامت قلب می تواند به کاهش بار جهانی بیماری های قلبی عروقی کمک کند.کمبود شدید این ویتامین نسبتاً نادر است، اما در صورت وقوع، بسیار مهم است که پیشگیرانه عمل کنید و از اثرات منفی بر قلب اجتناب کنید.
پروفسور هیپونن، گفت: برای مثال، کمبود ویتامینD ، می تواند برای افرادی که در مراکز نگه داری زندگی می کنند و ممکن است در معرض نور خورشید قرار نگیرند، مشکل ساز باشد.ما همچنین میتوانیم ویتامین D را از غذا، از جمله ماهیهای روغنی، تخممرغ و غذاها و نوشیدنیهای غنی شده دریافت کنیم. متأسفانه غذا منبع نسبتاً ضعیفی از ویتامینD است و حتی یک رژیم غذایی سالم معمولاً حاوی مقدار کافی از این ویتامین نیست.
اگر ویتامینD را از طریق نور خورشید دریافت نکنیم، باید کمبود این ماده ی مغذی را با مصرف مکملهای روزانه برطرف کنیم تا نیازهای بدن را برآورده کنیم.
با توجه به شیوع جهانی این بیماری کشنده، درک ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و CVD بسیار مهم است.
او گفت: نتایج ما هیجانانگیز است، زیرا نشان میدهد که اگر بتوانیم سطح ویتامین D را در حد استاندارد افزایش دهیم، نرخ ابتلا به CVD را نیز کاهش می دهیم. در جمعیت مورد مطالعه ما، با افزایش میزان این ویتامین به سطوح حداقل 50 نانومول در لیتر، در افرادی که دچار کمبود ویتامین D بودند، تخمین می زنیم که می توان از 4.4 درصد از کل مواردCVD ، پیشگیری کرد.
محققان در این مطالعه ی مندلی در مقیاس بزرگ از یک رویکرد ژنتیکی جدید استفاده کردند بدین ترتیب آنها توانستند تا بر اساس غلظت واقعی ویتامینD در بدن شرکتکنندگان، ارزیابی کنند که چگونه افزایش سطوح این ویتامین میتواند بر خطرCVD تأثیر بگذارد. در این مطالعه از اطلاعات 267980 نفر استفاده شد و محققان توانستند شواهد آماری قوی برای ارتباط بین کمبود ویتامینD وCVD ارائه دهند.
پروفسور هیپونن، گفت: ثبت نام از افراد مبتلا به کمبود ویتامینD در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده و رها کردن آنها برای مدت طولانی بدون درمان، اخلاقی نیست. دقیقاً این موضوع، قدرت رویکرد ژنتیکی ما را نشان میدهد، با توجه به اینکه میتوانیم نشان دهیم که چگونه بهبود غلظتها بر خطر CVD، در کسانی که بیشترین نیاز را دارند، تأثیر میگذارد، بدون اینکه شرکتکنندگان را در معرض هیچ آسیبی قرار دهیم.
او افزود: افرادی که با کمبود شدید ویتامین D، روبرو هستند احتمالاً قویترین اثرات و مزایا را دریافت خواهند کرد، و با رویکردی در سطح جمعیت برای ریشهکن کردن کمبود ویتامین D میتوان بار جهانی بیماریهای قلبی عروقی را کاهش داد.
منبع:
https://www.unisa.edu.au/media-centre/Releases/2021/the-sunshine-vitamin-that-delivers-on-cardio-health